Συνεχίζοντας τα άρθρα μου για την ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ σήμερα και εν όψει της επικείμενης μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων, σκέφτηκα να κάνω μια ανάλυση του αγγελικού και αρχαγγελικού ύμνου που ακούστηκε κατά τη γέννηση και ενανθρώπιση του Κυρίου και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού.
Για πρώτη φορά λοιπόν ακούστηκε πάνω στη γη να ψάλλεται από τους αγγέλους ο περίφημος ύμνος :
ΔΟΞΑ ΕΝ ΥΨΙΣΤΟΙΣ ΘΕΩ ΚΑΙ ΕΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΗΝΗ ΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΕΥΔΟΚΙΑ.
Η ερμηνεία του ύμνου αυτού είναι η εξής :
Δόξα στον Θεό που κατοικεί στους ύψιστους ουρανούς, να υπάρχει ειρήνη πάνω στη γη και αγαλλίαση στους ανθρώπους. Οι άγγελοι εδώ μας διδάσκουν να δοξολογούμε τον Θεό με τους λόγους μας και τις πράξεις μας. Αυτόν και όχι τους εαυτούς μας. Να υπάρχει ειρήνη πάνω στη γη, και αγαλλίαση και χαρά στους ανθρώπους..
Όμως εδώ γεννιέται το εύλογο ερώτημα... Γιατί δεν συμβαίνουν αυτά; γιατί όλοι οι άνθρωποι σήμερα δεν δοξολογούν τον Θεό; Γιατί δεν υπάρχει ποτέ απόλυτη ειρήνη πάνω στη γη; Γιατί όλοι οι άνθρωποι δεν ζουν μέσα στη χαρά και στην αγαλλίαση; Είναι φυσικό να συμβαίνουν αυτά γιατί ο άρχοντας της αληθινής Ειρήνης που είναι ο Ιησούς Χριστός δεν έχει γεννηθεί μέσα στις ψυχές των ανθρώπων.
Όταν ο Χριστός γεννηθεί μέσα στις καρδιές μας θα φέρει μέσα μας και την Ειρήνη Του.
Έρχεται λοιπόν ο Χριστός και χτυπάει επίμονα την πόρτα της καρδιάς μας, οπως χτύπησε την πόρτα εκεί στο πανδοχείο της Βηθλέεμ κατά τη νύκτα της γέννησης του.
Όμως δεν τον δεχθήκανε στο κατάλυμα, γιατί λέει δεν υπήρχε χώρος ...
Αυτό λοιπόν κάνουμε και εμείς, λέμε στο Χριστό... Φύγε! δεν υπάρχει χώρος στην καρδιά μας για σένα.. δεν θέλουμε την ειρήνη σου, ούτε τη χαρά σου, ούτε τα άλλα πολύτιμα δώρα σου.
Φύγε! δεν υπάρχει χώρος! Ο χώρος μέσα στην καρδιά μας είναι πιασμένος από άλλα καλλίτερα και πιο ακριβά πράγματα από εσένα. Είναι πιασμένος από τη προσπάθειά μας να επιζήσουμε, είναι πιασμένος από τις υποχρεώσεις μας, από τις εκδρομές μας, από τις σπουδές των παιδιών μας,, από τα σπίτια μας, τα χωράφια μας, τα αυτοκίνητά μας, από τις διασκεδάσεις μας, από τη δουλειά μας, από την τηλεόραση, από την οικογένειά μας., ακόμη του λέμε στη πρόσκληση του στο Δείπνο του: Aγοράσαμε βόδια και πάμε να τα δοκιμάσουμε στο όργωμα, χωράφια αγοράσαμε άσε μας παρατημένους, παντρευτήκαμε έχουμε οικογένεια δεν προλαβαίνουμε, κλπ..... δεν υπάρχει χώρος για σένα Χριστέ, δεν θέλουμε την ειρήνη σου,ούτε την αγάπη σου, ούτε τη πρόσκληση σου στο Μυστικό Δείπνο σου, εμείς προτιμούμε τον πόλεμο και το μίσος του διαβόλου. Αυτά λέμε στο Χριστό με τον τρόπο της συμπεριφοράς μας οι περισσότεροι άνθρωποι και τον αποδιώχνουμε με σκαιότητα και τον βάζουμε στο περιθώριο, αντί να κυριαρχεί στο κέντρο της ζωής μας.
Γνωρίζω ότι σας φαίνονται περίεργα ίσως και ολίγον δυσνόητα τα όσα γράφω.... Όμως σκεφτείτε, βάζοντας το μυαλό σας να δουλέψει, ότι ναι, έτσι είναι, μια ματιά στα δελτία ειδήσεων αυτό το αποδεικνύει περίτρανα, κάθε κακή είδηση στις ειδήσεις της των μ.μ.ε, έχει υπόβαθρο την απιστία και την απομάκρυνση από τον Χριστό και από το Ευαγγέλιο Του.....
Στην πρόσκληση του Χριστού να τον δεχτούμε μέσα μας σαν άρχοντα της ειρήνης που θα γεμίσει τις καρδιές μας, εμείς τον στέλνουμε στο στάβλο! Ετσι έγινε και τη βραδιά της γέννησής Του...
Στο στάβλο γεννήθηκε!
Όμως ο Χριστός γεννήθηκε σε στάβλο. Και ο στάβλος ( λέξη με λατινική ετυμολογία) πάντοτε είναι ένα μέρος γεμάτο ακαθαρσίες και ούρα των ζώων που ζούνε εκεί, βρωμάει πολύ άσκημα και είναι γεμάτος μικρόβια, το πάτωμα είναι από χώμα που έχει εμποτιστεί από τις ακαθαρσίες.
Εκεί γεννήθηκε ως βρέφος ο Χριστός και συγκεκριμένα αμέσως μετά τη γέννησή Του από την Παρθένο Μαρία, τοποθετήθηκε μέσα στη φάτνη του στάβλου που είναι το μέρος, συνήθως μια κόγχη στον τοίχο, όπου βάζουν εκεί την τροφή (σανά, άχυρα, κριθάρι, καλαμπόκι) των ζώων.. Εκεί, για να μας δείξει ότι ολόκληρη η γη στην οποία ήλθε να κατοικήσει για 33 χρόνια ως άνθρωπος, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας στάβλος, όπου αυτό το στάβλο δεν τον βρομίζουν με τα περιττώματά τους και τα ούρα τους τα άλογα αθώα φυτοφάγα ζώα, αλλά τον βρομίζει πολύ περισσότερον τα έλλογα ζώα δηλαδή οι πονηροί άνθρωποι με όλες τις ηθικές τους ακαθαρσίες και ανηθικότητες και αμαρτίες.
Σε αυτόν τον στάβλο της απάτης και της ηθικής σαπίλας ήρθε να φέρει την Ειρήνη Του ο Ιησούς Χριστός.
Αγαπητοί μου φίλοι ας το εννοήσουμε καλά, ότι η Ειρήνη του Θεού έρχεται να κατοικήσει μέσα μας, μόνον όταν δεχτούμε να κατοικήσει μέσα μας ο άρχοντας της Ειρήνης που είναι ο Ιησούς Χριστός.
Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να του δώσουμε χώρο. Δεν πειράζει κι αν ο χώρος αυτός είναι βρώμικος . Εκείνος θα τον καθαρίσει με την ιδική Του Ειρήνη και την Αγάπη Του, η οποία θα γίνει και δική μας Ειρήνη που θα ακτινοβολεί στο περιβάλλον μας και στο οικογενειακό περιβάλλον και στο εργασιακό περιβάλλον και στο πολιτικό περιβάλλον κλπ.
Όσοι άνθρωποι δέχονται τον Ιησού Χριστό να γεννηθεί μέσα στις καρδιές τους και να τους αναγεννήσει σε μια καινούρια ζωή, σε αυτούς δίνει το προνόμιο να ονομαστούν παιδιά του Θεού, σε αυτούς που τον πιστεύουν σαν σωτήρα τους και άρχοντα της Ειρήνης.
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ
Κωνσταντίνος Στρατής
Μεσαριά Ανδρος
άμισθος ψάλτης στον Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Μεσαριάς Ανδρου..
Για πρώτη φορά λοιπόν ακούστηκε πάνω στη γη να ψάλλεται από τους αγγέλους ο περίφημος ύμνος :
ΔΟΞΑ ΕΝ ΥΨΙΣΤΟΙΣ ΘΕΩ ΚΑΙ ΕΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΗΝΗ ΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΕΥΔΟΚΙΑ.
Η ερμηνεία του ύμνου αυτού είναι η εξής :
Δόξα στον Θεό που κατοικεί στους ύψιστους ουρανούς, να υπάρχει ειρήνη πάνω στη γη και αγαλλίαση στους ανθρώπους. Οι άγγελοι εδώ μας διδάσκουν να δοξολογούμε τον Θεό με τους λόγους μας και τις πράξεις μας. Αυτόν και όχι τους εαυτούς μας. Να υπάρχει ειρήνη πάνω στη γη, και αγαλλίαση και χαρά στους ανθρώπους..
Όμως εδώ γεννιέται το εύλογο ερώτημα... Γιατί δεν συμβαίνουν αυτά; γιατί όλοι οι άνθρωποι σήμερα δεν δοξολογούν τον Θεό; Γιατί δεν υπάρχει ποτέ απόλυτη ειρήνη πάνω στη γη; Γιατί όλοι οι άνθρωποι δεν ζουν μέσα στη χαρά και στην αγαλλίαση; Είναι φυσικό να συμβαίνουν αυτά γιατί ο άρχοντας της αληθινής Ειρήνης που είναι ο Ιησούς Χριστός δεν έχει γεννηθεί μέσα στις ψυχές των ανθρώπων.
Όταν ο Χριστός γεννηθεί μέσα στις καρδιές μας θα φέρει μέσα μας και την Ειρήνη Του.
Έρχεται λοιπόν ο Χριστός και χτυπάει επίμονα την πόρτα της καρδιάς μας, οπως χτύπησε την πόρτα εκεί στο πανδοχείο της Βηθλέεμ κατά τη νύκτα της γέννησης του.
Όμως δεν τον δεχθήκανε στο κατάλυμα, γιατί λέει δεν υπήρχε χώρος ...
Αυτό λοιπόν κάνουμε και εμείς, λέμε στο Χριστό... Φύγε! δεν υπάρχει χώρος στην καρδιά μας για σένα.. δεν θέλουμε την ειρήνη σου, ούτε τη χαρά σου, ούτε τα άλλα πολύτιμα δώρα σου.
Φύγε! δεν υπάρχει χώρος! Ο χώρος μέσα στην καρδιά μας είναι πιασμένος από άλλα καλλίτερα και πιο ακριβά πράγματα από εσένα. Είναι πιασμένος από τη προσπάθειά μας να επιζήσουμε, είναι πιασμένος από τις υποχρεώσεις μας, από τις εκδρομές μας, από τις σπουδές των παιδιών μας,, από τα σπίτια μας, τα χωράφια μας, τα αυτοκίνητά μας, από τις διασκεδάσεις μας, από τη δουλειά μας, από την τηλεόραση, από την οικογένειά μας., ακόμη του λέμε στη πρόσκληση του στο Δείπνο του: Aγοράσαμε βόδια και πάμε να τα δοκιμάσουμε στο όργωμα, χωράφια αγοράσαμε άσε μας παρατημένους, παντρευτήκαμε έχουμε οικογένεια δεν προλαβαίνουμε, κλπ..... δεν υπάρχει χώρος για σένα Χριστέ, δεν θέλουμε την ειρήνη σου,ούτε την αγάπη σου, ούτε τη πρόσκληση σου στο Μυστικό Δείπνο σου, εμείς προτιμούμε τον πόλεμο και το μίσος του διαβόλου. Αυτά λέμε στο Χριστό με τον τρόπο της συμπεριφοράς μας οι περισσότεροι άνθρωποι και τον αποδιώχνουμε με σκαιότητα και τον βάζουμε στο περιθώριο, αντί να κυριαρχεί στο κέντρο της ζωής μας.
Γνωρίζω ότι σας φαίνονται περίεργα ίσως και ολίγον δυσνόητα τα όσα γράφω.... Όμως σκεφτείτε, βάζοντας το μυαλό σας να δουλέψει, ότι ναι, έτσι είναι, μια ματιά στα δελτία ειδήσεων αυτό το αποδεικνύει περίτρανα, κάθε κακή είδηση στις ειδήσεις της των μ.μ.ε, έχει υπόβαθρο την απιστία και την απομάκρυνση από τον Χριστό και από το Ευαγγέλιο Του.....
Στην πρόσκληση του Χριστού να τον δεχτούμε μέσα μας σαν άρχοντα της ειρήνης που θα γεμίσει τις καρδιές μας, εμείς τον στέλνουμε στο στάβλο! Ετσι έγινε και τη βραδιά της γέννησής Του...
Στο στάβλο γεννήθηκε!
Όμως ο Χριστός γεννήθηκε σε στάβλο. Και ο στάβλος ( λέξη με λατινική ετυμολογία) πάντοτε είναι ένα μέρος γεμάτο ακαθαρσίες και ούρα των ζώων που ζούνε εκεί, βρωμάει πολύ άσκημα και είναι γεμάτος μικρόβια, το πάτωμα είναι από χώμα που έχει εμποτιστεί από τις ακαθαρσίες.
Εκεί γεννήθηκε ως βρέφος ο Χριστός και συγκεκριμένα αμέσως μετά τη γέννησή Του από την Παρθένο Μαρία, τοποθετήθηκε μέσα στη φάτνη του στάβλου που είναι το μέρος, συνήθως μια κόγχη στον τοίχο, όπου βάζουν εκεί την τροφή (σανά, άχυρα, κριθάρι, καλαμπόκι) των ζώων.. Εκεί, για να μας δείξει ότι ολόκληρη η γη στην οποία ήλθε να κατοικήσει για 33 χρόνια ως άνθρωπος, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας στάβλος, όπου αυτό το στάβλο δεν τον βρομίζουν με τα περιττώματά τους και τα ούρα τους τα άλογα αθώα φυτοφάγα ζώα, αλλά τον βρομίζει πολύ περισσότερον τα έλλογα ζώα δηλαδή οι πονηροί άνθρωποι με όλες τις ηθικές τους ακαθαρσίες και ανηθικότητες και αμαρτίες.
Σε αυτόν τον στάβλο της απάτης και της ηθικής σαπίλας ήρθε να φέρει την Ειρήνη Του ο Ιησούς Χριστός.
Αγαπητοί μου φίλοι ας το εννοήσουμε καλά, ότι η Ειρήνη του Θεού έρχεται να κατοικήσει μέσα μας, μόνον όταν δεχτούμε να κατοικήσει μέσα μας ο άρχοντας της Ειρήνης που είναι ο Ιησούς Χριστός.
Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να του δώσουμε χώρο. Δεν πειράζει κι αν ο χώρος αυτός είναι βρώμικος . Εκείνος θα τον καθαρίσει με την ιδική Του Ειρήνη και την Αγάπη Του, η οποία θα γίνει και δική μας Ειρήνη που θα ακτινοβολεί στο περιβάλλον μας και στο οικογενειακό περιβάλλον και στο εργασιακό περιβάλλον και στο πολιτικό περιβάλλον κλπ.
Όσοι άνθρωποι δέχονται τον Ιησού Χριστό να γεννηθεί μέσα στις καρδιές τους και να τους αναγεννήσει σε μια καινούρια ζωή, σε αυτούς δίνει το προνόμιο να ονομαστούν παιδιά του Θεού, σε αυτούς που τον πιστεύουν σαν σωτήρα τους και άρχοντα της Ειρήνης.
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ
Κωνσταντίνος Στρατής
Μεσαριά Ανδρος
άμισθος ψάλτης στον Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Μεσαριάς Ανδρου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.