Η Ειρήνη του Θεού σαν ένα από τα ουράνια αγαθά Του δεν "φυτεύεται" αυτόματα μέσα στην καρδιά του ανθρώπου, αλλά πρέπει ο ίδιος ο άνθρωπος να την εκζητήσει και τρόπον τινά να την "κυνηγήσει". Στον ψαλμό 33 και στον στίχο 17 διαβάζουμε " Εκκλινον από κακού και ποίησον αγαθόν, ζήτησον ειρήνην και δίωξον αυτήν".
Ο πιο πάνω στίχος μας λέει ότι το να επιδιώξει κάποιος να έχει σύντροφο και μέσα του την ειρήνη του Θεού, είναι απαραίτητο πρώτα να απομακρυνθεί από το κακό και όχι μόνον αυτό, αλλά και να πράττει το αγαθό. Γιατί η έννοια του αγαθού και η έννοια της ειρήνης είναι άμεσα συνδεδεμένες και δεν υπάρχει το ένα εκτός του άλλου.
Θέλεις να έχεις ειρήνη στη ζωή σου? τότε άλλο δεν πρέπει να κάμεις παρά να αποβάλεις το κακό και να ενστερνισθείς το καλό και να το εφαρμόζεις.
Όταν επικρατεί η ειρήνη μέσα στον άνθρωπο αυτό είναι ένα αλάνθαστο σημείο της εσωτερικής αλλαγής που έχει επέλθει μέσα του. Σημαίνει ότι ο άρχοντας της ειρήνης που είναι ο Ιησούς Χριστός κατοικεί μέσα του.
Ο άνθρωπος της ειρήνης φαίνεται σαν παράξενος προς τους άλλους μη ειρηνικούς ανθρώπους, φαίνεται σαν να είναι "κουτός", γιατί βρίσκεται πάντα στην πλευρά του αδικημένου.
Η επιδίωξή του είναι, όσον εξαρτάται από αυτόν να ειρηνεύει με όλους και με όλα.
Τί συμβαίνει όμως όταν ο ειρηνικός άνθρωπος τείνει να δώσει "κλάδο ελιάς", και αντ΄ αυτού δέχεται ύβρεις και απειλές?
Γιατί συμβαίνει και αυτό.... να χαιρετάς και να εύχεσαι το καλό σε αυτόν που σε μισεί και σε θεωρεί εχθρό του, και εκείνος να σε υβρίζει και να σε προπηλακίζει και να σου λέει μεταξύ των άλλων και αυτό: " τολμάς να μου πεις καλημέρα?"
Είναι φοβερά δύσκολη η επικράτηση της Ειρήνης του Θεού στο σύγχρονο αθεϊστικό ανθρώπινο περιβάλλον.
Ομως ο λόγος του Ιησού Χριστού περισσότερο από ποτέ είναι επίκαιρος.. " Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται" δηλαδή ευτυχισμένοι είναι εκείνοι οι οποίοι πράττουν την ειρήνη, γιατί αυτοί θα ονομαστούν παιδιά του Θεού.
Και είναι επίκαιρος αυτός ο λόγος του Ιησού Χριστού, γιατί βλέπετε ποια είναι η κατάσταση του μίσους της κακίας και του πολέμου την οποίαν βιώνει ο άνθρωπος σε όλες τις εποχές.
Επομένως η ειρήνη του Θεού είναι το βάλσαμο που γιατρεύει τις πληγές μας τις οποίες δημιουργούν οι μη ειρηνικοί άνθρωποι.
Με ποιόν τρόπο όμως μπορούμε να δεχθούμε αυτήν την ειρήνη μέσα μας και να την μεταφέρουμε και στο περιβάλλον μέσα στο ποίο ζούμε?
Είπαμε ότι προϋπόθεση είναι να αποβάλουμε το κακό και να πράττουμε το καλό. Αυτό όμως για να το επιτύχουμε πρέπει να έχουμε κάμει ένα πρωθύστερο βήμα. Και αυτό είναι το να καθαρίσουμε τον εαυτό μας από τα στοιχεία εκείνα τα οποία μας κρατούν μακρυά και μας "φρενάρουν" από την ευλογημένη στιγμή της πλήρους απαξίωσης εντός μας ολων των προηγουμένων αμαρτωλών πράξεων και σκέψεων. Είναι απαραίτητο να καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από "παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος" και να επιτελέσουμε την αγιωσύνη με φόβο Θεού.
Αυτό σημαίνει η φράση "Εκκλινον από του κακού", που σημαίνει " άλλαξε πορεία και απομακρύνσου από το κακό"
Και εγώ ως παλιός καπετάνιος σε φορτηγα ωκεανοπόρα πλοία θα σας φέρω το εξής παράδειγμα... Οταν το πλοίο εξ αιτίας θυελλωδών ανέμων και ισχυρών θαλασσίων ρευμάτων έχει εκτραπεί της πορείας του και οδηγείται αλλού εκτός από τον προορισμό του, είναι αναγκαίο πρώτα να προσδιορίσουμε το στίγμα του πλοίου μας και να χαράξουμε μια νέα διορθωμένη πορεία, που οδηγεί με ασφάλεια στον προορισμό μας.
Εάν δεν επέλθει η διόρθωση της πορείας, τότε το πλοίο μας ποτέ δεν θα φθάσει στον προορισμό του και η συνέπεια θα είναι να ναυαγήσει ή να προσαράξει.
Θυμηθείτε ένα επιβατηγό πλοίο ( αν δεν με απατά η μνήμη μου ήταν το EXPRESS SAMINA) πριν μερικά χρόνια που είχε προσαράξει σε κάποιες βραχονησίδες στο Αγαίο πέλαγος ( Στίς βραχονησίδες Πόρτες έξω από την Πάρο) με συνέπεια της ολικής απώλειας του πλοίου και του πνιγμού πολλών ανθρώπων.
Τούτο συνέβη γιατί ο καπετάνιος δεν άλλαξε εγκαίρως την πορεία του πλοίου του και το άφησε να ακολουθήσει την εσφαλμένη πορεία του, με συνέπεια το πλοίο να ναυαγήσει.
Ετσι λοιπόν ο άνθρωπος που δεν διορθώνει την πορεία της ζωής του και δεν εκκλίνει από του κακού, στο τέλος θα ναυαγήσει, και αληθινά ναυάγια της ζωής είναι οι μη ειρηνικοί πολεμοχαρείς άνθρωποι.
Η ειρήνη του Θεού είναι ο ασφαλής προορισμός μας που μας οδηγεί στη βασιλεία του Θεού.
Συνεχίζεται
Κωνσταντίνος Στρατής
Μεσαριά Ανδρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.