Μέσα στην Αγία Γραφή υπάρχουν περίπου 500 φορές οι λέξεις Δίκαιον, Δίκαιος, Δικαιοσύνη, Δικαιώνω, Δικαίως, Δικαίωσις, Δικαστής, Δίκη, Δικολογώ.
Ας κάνουμε μια προσέγγιση σε αυτή τη σπουδαία έννοια, την έννοια της Δικαιοσύνης του Θεού.
Ενας δικός μου ορισμός για το τί σημαίνει η λέξη Δικαιοσύνη του Θεού και πώς εκδηλώνεται στη ζωή μας είναι ο εξής : "Δικαιοσύνη είναι ο,τι κάνει τη συνείδηση του αγαθού ανθρώπου να είναι επαναπαυμένη, να μαρτυρεί η ίδια η συνείδηση στον εσωτερικό ψυχικό του κόσμο οτι οι πράξεις που εκτελεί ο άνθρωπος αυτός , την κάνουν να είναι ευτυχισμένη." Αυτές οι πράξεις ονομάζονται "δίκαιες" πράξεις. Η Δικαιοσύνη εφαρμόζεται πάντα με πράξεις, οι οποίες ευχαριστούν τη συνείδηση του αγαθού ανθρώπου.
Η αληθινή Δικαιοσύνη δεν είναι λόγος, αλλά είναι πάντα πράξη.
Και όταν ακούμε τον στίχο κατά τις ημέρες των αγρυπνιών της Μεγάλης Εβδομάδας " Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης", αυτό ακριβώς μας λέει.. δηλαδή εμείς που είμαστε ένοικοι πάνω στη γη, να μάθουμε να εκτελούμε δίκαιες πράξεις.
Μα θα μου πείτε ο ορισμός της Δικαιοσύνης έχει να κάνει με τη συνείδηση του αγαθού ανθρώπου;
Ναι! Γιατί η συνείδηση είναι έμφυτος ηθικός νόμος βαλμένος μέσα στον άνθρωπο από τον Θεό.. Συνείδηση είναι λέξη παραγομένη από το ρήμα "σύνοιδα" και σημαίνει έχω πλήρη κατανόηση, σαφή επίγνωση της ηθικής αξίας ή απαξίας μιας πράξης.
Και τί συμβαίνει με τη συνείδηση του κακού ανθρώπου; Πώς αυτός θα εννοήσει την έννοια της Δικαιοσύνης; Αφού η συνείδησή του έχει αλλοιωθεί και δεν την ευχαριστούν οι ίδιες δίκαιες πράξεις που ευχαριστούν τη συνείδηση του αγαθού ανθρώπου;
Aκριβώς αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα που αναφύεται.. Ο κακός άνθρωπος δεν αντιλαμβάνεται ποτέ την δικαιοσύνη, οπως την αντιλαμβάνεται ο αγαθός άνθρωπος ή η αγαθή συνείδηση, αλλά την αντιλαμβάνεται ως διαμετρικά αντίθετη., δηλαδή αυτό που είναι δίκαιο για την αγαθή συνείδηση, είναι άδικο για την συνείδηση του κακού ανθρώπου. Η συνείδηση του κακού ανθρώπου βλέπει μέσα από ένα παραμορφωτικό φακό τις δίκαιες πράξεις, τις οποίες θεωρεί άδικες και το αντίστροφο. Γι΄αυτό το λόγο όσο και να προσπαθεί ενας αγαθός άνθρωπος να πείσει τον κακό άνθρωπο για το τί είναι δίκαιο, θα βρει αντίδραση άμεση περί του αντιθέτου, και το πιο τραγικό είναι οτι ο κακός άνθρωπος είναι πεπεισμένος ότι αυτό που ο αγαθός άνθρωπος το θεωρεί δίκαιο, εκείνος το θεωρεί άδικο και αντιστρόφως.
Ομως ο ορισμός της Δικαιοσύνης είναι αυτός, και μπορούμε να πούμε οτι αυτή η λεπτή έννοια της δικαιοσύνης πηγάζει από την αγαθότητα του Θεού, η οποία αγαθότητα του Θεού τον κάνει να είναι Δίκαιος. Ο άνθρωπος λοιπόν μέσα στον οποίο κατοικεί η αγαθότητα του Θεού, δεν μπορεί παρά να εννοεί σαφέστατα ποιές πράξεις του είναι δίκαιες και ποιές άδικες.
Ο αγώνας της αγαθής συνειδήσεως είναι να παραμείνει μέσα στην αγαθότητα του Θεού, ή για να το πω καλύτερα να διατηρήσει την αγαθότητα του Θεού μέσα της.
Διαφορετικά εάν απομακρυνθεί από την πηγή της Δικαιοσύνης που είναι ο ίδιος ο Θεός, τότε θα καταλήξει στο άλλο άκρο, θα αποκοπεί, και μακρυά από το Θεό θα μαραζώσει και θα γίνει μια δύσκαμπτη σκληρή συνείδηση που δεν θα μπορεί να εννοήσει τί είναι δίκαιο και τί είναι άδικο.. Ο Ιησούς Χριστός λέει στην παραβολή της αμπέλου " Εγώ είμαι η αληθινή άμπελος και ο Πατέρας μου είναι ο γεωργός, κάθε κλήμα που δεν φέρνει καρπό, κλαδεύεται και το βάζουν στη φωτιά.."
Συνεχίζεται....
Κωνσταντίνος Στρατής,
ερασιτέχνης ψάλτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.